اسکل

سیری به چهره‌اش نگاه کرد ولی به سختی توانست جیغ ناشی از ترسش را مهار کند. هر چند که او روی دو پا ایستاده بود، هر چند که او بوی عرق و دود می‌داد، هر چند که او مثل انسان‌ها لباس پوشیده بود ولی او یک انسان نبود. هیچ انسانی نمی‌توانست چنین صورتی داشته باشد.
خون‌ الف‌ها، صفحه 39

زندگی‌نامه

اِسکِل، ویچری آرام، مسئولیت‌پذیر و دوست گرالت از بچگی بود. بنا به گفته‌های سیری، اسکل شبیه گرالت بود، اما با رنگ موهایی متفاوت و زخمی بلند و بد شکل بر روی گونه‌اش. آن‌ها هر دو در کر مورهن رشد کرده و آزمون‌ها را با یکدیگر پشت سر گذاشتند. در دوران جوانی او و گرالت کارهای سرگرم‌کنندهٔ زیادی می‌کردند، مانند گرفتن یک زنبور جنگلی بزرگ و بستنش با نخ به یک کوزه. گرالت معمولا این اتفاقات را به خاطر می‌آورد زمانی که هر دوی آن‌ها زمستان را مانند باقی گرگ‌ها در کر مورهن سپری می‌کردند. زمانی که تریس مریگولد به دلیل ملاقات با سیری در قلعه بود احساس کرد که اسکل حتی از گرالت نیز قدرت جادویی بیشتری دارد.

گالری